بررسی تاثیرآموزش های دانشگاهی در پرورش ویژگی های کار آفرینی دانشجویان

آموزش های دانشگاهی باید بتواند با ارائه برنامه های آموزشی مناسب در بروز ویژگیهای مانند استقلال طلبی، ریسک پذیری، خلاقیت، خود باوری و آینده نگری در دانشجویان موثر باشند و تواناییهای بالقوه دانشجویان را شناسایی کند و این توانایی را بین آن ها ایجاد کند که دانش آموختگان به جای جستجوی کار خودشان به عنوان نیروی مولد علاوه بر ایجاد کسب و کار برای خود برای دیگران نیز کار ایجاد کنند. بنابراین هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی آموزش های دانشگاهی در پرورش ویژگی های کارآفرینی دانشجویان می باشد. برای نیل به این هدف نمونه آماری به حجم 335 نفر از دانشجویان دوره کارشناسی سال تحصیلی 82 دانشگاه مازندران به روش نمونه گیری طبقه ای-تصادفی به تفکیک دانشکده و جنسیت انتخاب شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه داده های مورد نیاز این تحقیق جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر آن است که برنامه های آموزشی دانشگاه زمینه مناسبی در پرورش ویژگی های کارآفرینی دانشجویان فراهم نکرده است. نتایج آزمون تحلیل واریانس برای مقایسه عملکرد برنامه های آموزشی در دانشکده های مختلف نشان دادکه هیچکدام از دانشکده ها عملکرد بهتر یا بدتری نسبت به سایر دانشکده ها در پرورش روحیه­ی کارآفرینی نداشته است و میزان برخورداری دانشجویان از روحیه ی کارآفرینی در 14 دانشکده مورد مطالعه تفاوت معناداری با هم نداشته است. همچنین نتایج آزمون تی تست برای مقایسه میانگین روحیه­ی کارآفرینی زنان دانشجو و مردان دانشجو نشان داد که بین جنسیت و روحیه­ی کارآفرینی رابطه معناداری وجود نداشته است.